Passie voor zingen en gemeenschap: Het Verhaal van Mannenkoor De Nachtegaal

Passie voor Zingen en Samenhorigheid

In het Brabantse Someren bloeit het mannenkoor De Nachtegaal niet enkel op door de harmonie van stemmen, maar ook door de gemeenschapszin die de leden verenigt. De jubilarissen Jan Maas (68), Wim Bruijstens (67) en Fried Maas (66) beamen unaniem dat het koor veel meer betekent dan enkel zang.

Diverse Bijdragen buiten het Zingen

Jan Maas heeft zich geruime tijd ingezet voor het beheren van de muziekcollecties en speelde een rol bij de opbouw en afbraak van decors. Bruijstens, met vijftien jaar bestuurlijke ervaring, nam het voorzitterschap op zich en leidde het koor door een periode van veranderingen, waaronder de overstap naar repetities op maandagavond.

Individuele Noot

Elke jubilaris heeft zijn eigen favoriete nummer: Fried verkiest La Vergine degli Angeli, terwijl Wim en Jan een voorliefde hebben voor Nederlandstalige liederen zoals Piet Hein, zijn naam is klein en De Twaalf Rovers.

Memorabele Momenten

De hoogtepunten bij De Nachtegaal zijn talrijk, maar de optredens als 'De Vlaos' tijdens feestavonden en het emotionele serenadeoptreden tijdens een huwelijksviering behoren tot de meest gedenkwaardige.

Waardering voor Dirigenten

De dirigenten doorheen de jaren worden geprezen door de drie jubilarissen, die de ontspannen aanpak en ondersteuning voor optredens roemen. De beschreven 'zonder drank geen klank'-regel spreekt boekdelen over de sfeer binnen het koor.

Vrouwen bij het Koor

De heren zijn unaniem over de traditie van een mannenkoor maar benadrukken de betrokkenheid van vrouwen bij andere kooractiviteiten. Een duidelijk onderscheid tussen zingen en gemeenschap.