Op een noodlottige dag, duizend dagen geleden, verloor Maarten en José ten Brinck hun zoon Lars aan zelfmoord. Lars, een goedlachse en levenslustige jongeman, verdween op 19 juni 2022 van de Deurnese kermis, waarna hij niet meer terugkwam. Zijn ouders, totaal overweldigd door verdriet, hebben nu een belangrijke missie om de maatschappij wakker te schudden.
Lars wordt herinnerd als een open boek door zijn ouders, maar desondanks was hij zich niet bewust van de fatale daad die hij pleegde. Maarten en José delen hun diepe pijn en het onbegrip dat hun zoon naar zo'n duistere plek heeft geleid.
De ouders van Lars voeren nu een onvermoeibare strijd tegen de stilte. Zij benadrukken het belang van praten over mentale gezondheid, vooral onder jongeren. 'We mogen niet wegkijken', benadrukken ze, 'maar moeten de dialogen openen en luisteren naar de verborgen stemmen die hulp nodig hebben'.
De tragische gebeurtenis rond Lars ten Brinck benadrukt de urgentie van het aanpakken van psychische problemen bij jongeren. Het is een wake-up call voor de maatschappij om de signalen van onzichtbaar leed niet te negeren.
De ouders van Lars hebben hun persoonlijke tragedie omgezet in een missie om anderen te behoeden voor eenzelfde lot. Met moed en vastberadenheid vechten zij voor een wereld waar mentale gezondheid geen taboe meer is en waar jongeren zich gehoord en gesteund voelen.
De kracht en vastberadenheid van Maarten en José ten Brinck inspireren een gesprek dat levens kan redden en de weg vrij kan maken voor een betere toekomst voor alle jongeren.